Saturday, November 16, 2013
တစ္ညတြင္ ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ လူတစ္စု အနားယူဖို႕ ျပင္ဆင္ေနၾကတုန္း
ေတာက္ပတဲ့ အလင္းတန္းတစ္ခု သူတို႕ေဘးပတ္လည္မွာ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
နတ္မင္းၾကီးတစ္ပါးရဲ႕
ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေရာက္ေနေၾကာင္း သူတို႕ သိရွိၾကပါတယ္။
သူတို႕အတြက္
အထူးအေရးၾကီးတဲ့ သတင္းစကားတစ္ခု ၾကားနာရဖို႕အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးစြာျဖင့္ သူတုိ႕
ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ
ေျပာသံ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
“အသင္တုိ႕
တတ္နိုင္သေလာက္ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ ေကာက္ယူျပီး ျမင္းကုန္းနီးအိတ္ထဲ ထည့္လိုက္ပါ။ တစ္ေန႕တာ
ခရီးထြက္ျပီးလို႕ မနက္ျဖန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေရာ၊ ဝမ္းနည္းမႈပါ ခံစားၾကရပါလိမ့္မယ္”
အဲဒီေနာက္
ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ လူတစ္စုဟာ သူတုိ႕ရဲ႕ မေက်နပ္မႈေတြ၊ ေဒါသေတြအေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္း
စတင္ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
သူတုိ႕ဟာ
ဥစၥာစည္းစိမ္၊ က်န္းမာေရး၊ ေလာကၾကီးအတြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္စတာေတြ ဖန္တီးေပးနုိင္မယ့္ ၾကီးက်ယ္ေကာင္းမြန္တဲ့
အမွန္တရားကိုသာ ၾကားနာရဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕အတြက္ လံုးဝကို
အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ သာမန္တာဝန္တစ္ခုကိုသာ အေပးခံလိုက္ရပါတယ္။
သူတုိ႕ဟာ
မေက်နပ္မႈကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိေနေပမယ့္ ဧည့္သည္နတ္မင္းၾကီးရဲ႕ ဂုဏ္သတင္း ေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္
ေက်ာက္စရစ္ အနည္းငယ္ေကာက္ယူျပီး ျမင္းကုန္းနီးအိတ္ထဲ ထည့္လိုက္ၾကပါတယ္။
တစ္ေန႕တာ
သူတို႕ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီညမွာ နားခိုဖို႕ ေနရာရွင္းေနစဥ္မွာပဲ သူတို႕ရဲ႕ ျမင္းကုန္းႏွီးအိတ္ဆီ
ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ ယမန္ေန႕ညက သူတို႕ စုေဆာင္းထားခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြဟာ လွပျပီး ေတာက္ပေနတဲ့
စိန္ေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားခဲ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။
နတ္မင္းၾကီး
ေျပာဆုိခဲ့တဲ့အတုိင္း သူတို႕ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေရာ၊ ဝမ္းနည္းမႈပါ ခံစားၾကရပါတယ္။
လွပျပီး
အဖိုးထုိက္တန္တဲ့ စိန္ေတြ ရရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရတယ္။ အခြင့္အေရး
ရွိစဥ္တုန္းက ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ ပိုျပီး မေကာက္ယူမိခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတုိ႕ ဝမ္းနည္းၾကရပါတယ္။
သင္ခန္းစာ
ခုခ်ိန္ကစျပီး
ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြကို ေကာက္ယူဖို႕ အခ်ိန္ေပးမယ္ဆုိရင္… ဆိုလိုတာကေတာ့ ေစ်းကြက္အေၾကာင္း
သင္တတ္နိုင္သေလာက္ ေလ့လာျပီး ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အသံုးခ်ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သင့္အနာဂတ္မွာ
အဲဒီအားထုတ္ၾကိဳးစားမႈေတြဟာ ဆုလာဒ္ေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားပါလိမ့္မယ္။
